Het begint met dagwandelingen op een zaterdag, als onderdeel van de activiteiten van de dienst Vrije Tijd van het Bethaniënhuis. We zeggen dan 1982.

Er wordt na enkele tijd een wandelclub gesticht, en deze wordt in 1983 erkend door het NWF onder nr A027. De eerste organisaties waren in 1984; met als vertrekbasis de zaal van de verpleegstersschool in St-Antonius Zoersel. Vrij snel kwamen er leden bij: familie van, collega’s, en wandelaars uit het dorp en daarbuiten.

Dat bracht wat groeipijnen mee en stilaan stond de club wat losser; apart van het Bethaniënhuis, wel met steeds een stevige werking met de bewoners; maar als vereniging ook meer en meer zelfstandig.

Er kwamen organisaties bij: een Paastocht, de Trappistentocht en af en toe ook een speciale wandeling, bij de feestweek van het Bethaniënhuis. De club groeide stevig naar meer dan 300 leden en ook andere activiteiten kwamen op het programma te staan : een clubfeest in januari voor onze leden van het Bethaniënhuis en een ander voor de andere leden, een eerste wandelweekend in de Eifel of in de Ardennen of aan zee, telkens in oktober.

In 1989 ging de club over van feitelijke vereniging naar een VZW. Van dan af ging het snel naar de 400 leden; later naar 500.

De club werd ook actief bij de Federatie. In het Provinciaal Bestuur, bij de Raad van Bestuur. Er zat steeds wel een vertegenwoordiger van de NVZ bij en in de gemeente werd de club steeds bekender; dank zij de grote aantallen wandelaars die er telkens op de organisaties aanwezig waren. De zondagen waren zeer druk bezette wandelevenementen en de club kaapte met de regelmaat van een klok een wisselbeker of een andere trofee weg bij diverse organisaties.

Een echt hoogtepunt in het bestaan was het organiseren van de Nationale Wandeldag (NWD) in 1996. Met veel bloed en tranen - met engagement van zeer velen - werd een evenement aan de wandelaars aangeboden; dat tot dan toe nog niet was gezien.

Op het vliegveld van Malle Zoersel werden 4 tenten neergezet , kwamen er 156 bussen, een veelvoud van wagens , te samen meer dan 15000 wandelaars. Zij genoten van prachtige wandelingen en ze hadden het er laren later nog over die NWD in Zoersel. En dat alles op een vliegveld, waar geen elektriciteit en water waren, toen de GSQM daar nog niet was en de uitslag nog manueel moest geteld worden. Het lijkt nu wat middeleeuws, een kleine 30 jaar geleden.

We hebben dat toen gevierd, achteraf, met een taart van de Max, waarop in marsepein een maquette stond van het terrein met alle tenten er op.

Ondertussen had de gemeente al een eerste Eurozoersel georganiseerd in 1993, waar onze NVZ gastheer was van een hele delegatie wandelaars uit Kinderdijk Nederland, die we een kleine week te gast hadden en die sliepen in de vrije school te St Antonius. Wij zorgden voor ontbijten, en uitstappen, o.a. naar Mechelen. Dat was een fantastische week, overschaduwd door het plotseling overlijden van koning Boudewijn.

Van in de jaren 90 zijn er ook de jaarlijkse voettochten naar Scherpenheuvel, de jaarlijkse teerfeesten, en de eerste buitenlandse wandelweken, in Sauerland, of de Eifel, of in Hessen.

In 2000 mochten we de Radio2-Wandeldag organiseren. We hebben het toen op 3 dagen gedaan, één voor de kinderen ,met o.a. een roofvogelshow in de circustent, een dag voor de senioren en op zondag weer een massa volk, met rechtstreekse uitzending op radio 2. ‘s Avonds stak er een storm op en moest alles zo vlug mogelijk uit de tenten; want er dreigde 140 km per uur. Het terrein heeft er nadien nog lange tijd als een crossterrein uitgezien…

In 2002 bestonden we 20 jaar en dat hebben we gevierd in de Efteling. Vanuit het Bethaniënhuis was er een bus, maar de meesten kwamen met eigen wagen en werden daar verwacht aan de inkom. Een ganse dag vrij en na 18 u samenkomen in een zaal bij aan attractie voor een schoon diner, met orkest en alles er op en er aan en bij het afscheid langs het spookkasteel nog verrast worden met wat griezels en wat vuurwerk. Niet minder dan 200 leden hebben dit mee gemaakt en de kas was er niet goed van.

Ondertussen was de club verkast; van VWF werden we lid van VWJL in 2001 en ook hier duurde het niet al te lang of we hadden een vertegenwoordiger in het hoofdbestuur.

Als uitschieters in de volgende periode waren er een nieuwe NWD, nu niet meer alleen, maar in elke provincie een organisatie. Toch hadden we weer een 7.000 wandelaars; nu in St-Antonius Zoersel.

In deze periode trokken er elk jaar een groepje mensen uit het Bethaniënhuis met begeleiding van een aantal mensen uit de club naar Laubach voor een wandelweek. Daar werden we opgevangen door plaatselijke vrienden om wandelingen te begeleiden, een BBQ te doen, een uitstap mee te doen, een concert mee te maken enz. De groep was telkens meer dan 20 personen en we konden logeren in een plaatselijk klein hotel, waar we meer dan thuis waren.

Met enkele clubs uit de omgeving werd een samenwerking op gestart om de wandelsport te promoten. Wat eerst de gordel van de Kempen was, werd later de K7-Tochten en is nu al een hele tijd de Walk2Gether; nog steeds met een kern van clubs die er al van bij het begin bij waren :nl. Ranst en Zoersel.

We stonden in Zoersel ook aan de wieg van de Kerstmarkt. Al van de eerste keer zijn we mee een bepalende factor geweest en hadden we meer dan één stand te bemannen. In aanvang waren ook onze vriendenclub uit Kinderdijk en vrienden uit Laubach op deze markt aanwezig.

De wandelvakanties werden steeds meer in Oostenrijk georganiseerd; op diverse plaatsen en - hoewel meestal in september - stonden de wandelaars wel eens tot aan hun knieën in de sneeuw. Het zijn allemaal mooie herinneringen.

Ondertussen werd de club groter en gingen we sommige dingen niet meer alleen doen. Voor het wandelverlof klopten we de volgende jaren aan bij Intersoc, het clubblad werd voor ons gedrukt bij een externe drukker; maar nog wel door vele vrijwilligers verspreid en voor het clubfeest deden we regelmatig beroep op een traiteur, dit met wisselend succes.

De club werd ook regelmatig aangesproken om andere organisaties mee te ondersteunen. We waren jarenlang de vaste toogploeg bij Parkmuzaïek, gingen en gaan nog steeds helpen bij de fotokring, gingen helpen bij het feest van de KWB, deden we wel 20 jaar de toog bij het personeelsfeest van de gemeente, waren we van de partij bij de organisaties van Eurozoersel, deden en doen we nog steeds een wandeling voor een goed doel voor de wijk Risschot, helpen we mee bij de sportdag voor mindervaliden in Zandhoven, helpen we bij de mosselfeesten voor de daklozen in Antwerpen, deden we ook een wandeling voor Stigwa in Bethaniën, of stonden we met een stand op een gezondheidsweek aldaar.

Nieuw voor ons waren de groepswandelingen, ééns in de maand, met bevredigde belangstelling, een

30 tal belangstellenden, soms meer dan 40.

Ons 35 jaar werd gevierd in het Zonneputteke, met een delegatie van de Federatie en heel wat Antwerpse clubs en een mooi feest achteraf.

Na 2010 kwamen bij de organisaties hier en daar nog een speciale wandeling; zoals een provinciale wandeling in St-Antonius en waren we van de aanvang bij de organisatie WALK ON van de Federatie betrokken en organiseerden we het eerste jaar de receptie met overhandiging van een cheque van 5.000 EURO van de Walkon aan To Walk Again van Mark Hermans. We steunden met de club, samen met de federatie, de werking van TE GEK en gingen zo wat terug naar onze roots. Ook heel wat busreizen naar andere soortgelijke wandelingen werden ingezet.

Op bestuurlijk niveau was de club ook sterk aanwezig. Aan de Federatie leverde ze de voorzitter, op provinciaal niveau regelmatig de kalenderverantwoordelijke, of de secretaris en steunden we waar mogelijk de vernieuwingen in de sport. Zo waren we er bij om initiaties van Nordic Wandelen op onze grote wandeldagen te programmeren, of waren er enkele jaren avonturentochten voor jongeren.

Begeleide wandelingen , bv. in het Zoerselbos, werden jaarlijks georganiseerd; maar ook onze Driekoningentocht, met een levende kerststal in het Zoerselbos, was een intieme topper voor vele wandelaars.

Vanaf 2016 maakten we weer deel uit van een nieuwe Federatie: Wandelsport Vlaanderen, met een nieuwe nr: nl. 1410.

Voor de Federatie gingen in de vakantie enkele leden het wandelen gedurende een week promoten bij de residenten in Houffalize.

In de wandelsport was een nieuw initiatief groeiende, nl. terug meer lange afstanden en wat wandelingen laten organiseren. Andere organisaties hadden ook de wandelsport ontdekt en werden een serieuze concurrentie. De extreme challenge, van Oostende naar Houffalize in 5 dagen, was der zo één en was direct een succes. Ook clubleden namen aan die challenge deel. Van dan af zagen we overal zulke organisaties de kop opsteken en kwam het sportieve terug de wandelsport binnen.

Dan werd het een hele tijd stil. De pandemie sloeg toe van in maart 2020, na nog een Trappistentocht met 4.000 deelnemers en dan niets meer voor een kleine 2 jaar.

Onze groepswandelingen waren goed gestart en na enkele maanden kon het terug, met de nodige restricties van 1,5 m afstand en nergens binnen gaan.

Het 2 de jaar organiseerde de Federatie een eerste Vlaanderen Wandelt Lokaal; ook met nog vele beperkingen; zoals bv. niet binnen organiseren. Wij deden weer mee met een beperkt deelnemersaantal; maar we waren terug vertrokken.

Stilaan kon alles terug, maar met veel ontsmettingsmiddel en schermen tussen klanten en anderen.

Maar het was niet meer zoals voorheen. Velen hebben toen afgehaakt; zeker de ouderen onder ons en dat was te zien op de wandeltochten. We moesten van ver terug komen. Het bleek dat de wandelsport wel wat klanten verloren had. De wandelaars hadden de knooppunten ontdekt; anderen meden de druk bevolkte zalen . De kas van de clubs kreeg zware klappen en we dachten dat we de wandelsport opnieuw moesten uitvinden.

Bij de NVZ begonnen de dinsdagwandelingen enorm te draaien. Van een gemiddelde van 50 deelnemers gingen we gezwind tot nu naar een gemiddelde van ver boven de 60.

De trails rezen als paddenstoelen uit de grond, en in ‘23 besloot de Walk2 Gether als groep om ook samen met de Federatie aan te sluiten bij de Flanders Trails. De eerste was in Merksem met een 800 tal deelnemers, en in ‘24 was het onze beurt. In maart stonden in Oostmalle 1.500 wandelaars aan de start van de 55, 35, 25 of 15 km; en geen enkele die ook wat op te merken had. Is dit de toekomst?? Wie weet. Het is wel zó dat met de trails er een heel nieuw publiek wordt aangetrokken en velen jonger dan vele klassieke zondagwandelaars.

Een topper in 2024 was zeker onze Ensorwandeling in Zoersel. Gedurende 2 maanden kon men genieten van de kunstwerken van Leo Van Rossum, die her en der op een traject van 7.5 km meer dan 30 creaties had neergepoot. Dat alles stond dan nog op de mooiste plekjes in het grensgebied van Zoersel en Pulderbos. Het is niet geweten hoeveel; maar al de brochures - en dat waren er meer dan 3000 - waren weg; het moeten duizenden wandelaars geweest zijn .

Ons volgend project is Vlaanderen Wandelt op 27/4/’25. Hier gaan we trachten de wandelaar te verwennen met veel belevenis: een magnifieke startplaats, 4 natuurgebieden, een kasteel onderweg, een museum van tractoren en andere machines van het merk John Deere en heel wat ambiance onderweg en in de startzaal.

Hopelijk lukt dat - zoals in 1996 - met heel de club, die de mouwen opstroopt om er iets van te maken. En dan kan alleen het weer ons nog parten spelen.

Jef Joosten, voorzitter WSV Natuurvrienden Zoersel vzw, November 2024.